-
1 obruga|ć
pf vt pot. to tell [sb] off pot., to bawl [sb] out pot.- obrugał ich za lenistwo i niechlujstwo he told them off for being lazy slobs- żona go obrugała, że za późno wrócił do domu his wife bawled him out for coming home lateThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obruga|ć
См. также в других словарях:
obrugać — dk I, obrugaćam, obrugaćasz, obrugaćają, obrugaćaj, obrugaćał, obrugaćany pot. «zwymyślać, zbesztać, skrzyczeć kogoś» Obrugał ich za lenistwo i niechlujstwo. Żona go obrugała, że za późno wrócił do domu. Zostałem obrugany przez szefa. ‹ros.› … Słownik języka polskiego
